W Londynie mieszka autor piosenek Robert Radcliffe ze swym psem rasy dalmatyńczyk Pongiem. Zmęczony swoim, jak i Roberta, stanem kawalerskim Pongo postanawia znaleźć dla obu partnerki. Zauważa sukę tej samej rasy Czikę i jej właścicielkę, młodą kobietę Anitę. Pod pozorem wyjścia na spacer Pongo aranżuje spotkanie w Regent’s Park. Wkrótce Robert i Anita biorą ślub i przeprowadzają się ze swymi psami do nowego domu zatrudniając pokojówkę Nianię. Gdy Czika zachodzi w ciążę z Pongiem, Anitę odwiedza jej dawna koleżanka ze szkoły – bogaczka Cruella de Mon mająca obsesję na punkcie futer. Czikę niepokoi niezdrowe zainteresowanie kobiety jej nienarodzonymi szczeniętami.
Wkrótce Czika rodzi piętnaście szczeniąt i Cruella domaga się ich kupna, jednak Robert odmawia. Wściekła Cruella zapewnia, że nigdy mu tego nie daruje. Wiele tygodni później gdy Radcliffe’owie wychodzą na spacer z Pongiem i Cziką, do ich domu wkraczają opryszki, bracia Nochal i Baryła, i bezwzględnie porywają szczenięta mimo protestów Niani. Robert jest pewien, że to Cruella stoi za porwaniem, jednak Scotland Yard po jej przesłuchaniu nie znajduje dowodów. Wobec tego Pongo i Czika używają „szczekania o zmierzchu”, zwykle stosowanego do przekazywania psich plotek, aby zaalarmować inne psy w Londynie i poprosić o pomoc w zlokalizowaniu ich szczeniąt. Wkrótce wiadomość o porwaniu rozpowszechnia się w całej Anglii.
Wiadomość dociera do Suffolk, gdzie otrzymują ją owczarek staroangielski Pułkownik oraz jego przyjaciele koń Kapitan i kot Sierżant Czmych. Znajdują oni porwane szczenięta w Piekielnym Zamczysku, opustoszałej nieruchomości należącej do Cruelli. To ona wynajęła Nochala i Baryłę do kradzieży, a także zakupiła legalnie 84 szczenięta dalmatyńczyków. Zamierza je oskórować i uszyć z nich futro. Po otrzymaniu wiadomości Pongo i Czika uciekają Radcliffe’om i docierają o własnych nogach do Suffolk. Niecierpliwa Cruella grozi Nochalowi i Baryle, że jeśli nie zabiją szczeniąt do nocy, sama wezwie policję i obarczy ich winą. Ci ociągają z wykonaniem zlecenia chcąc obejrzeć ulubiony program w telewizji, co wykorzystuje Czmych wyprowadzający szczenięta.
Wkrótce bandyci odkrywają plan kota i zamierzają zabić zwierzęta, lecz do Piekielnego Zamczyska wpadają, sprowadzeni przez Pułkownika, Pongo i Czika. Po udanej walce z bandytami dorosłe dalmatyńczyki zszokowane planami Cruelli, decydują się adoptować pozostałe 84 szczeniąt. Odbywają ciężką podróż zatrzymując w stodole, gdzie krowy dokarmiają szczenięta. Tutejszy collie rough informuje o labradorze z Dinsford, którego właściciel jest dostawcą w Londynie. Po dotarciu do Dinsford powiadomiony labrador udziela schronienia dalmatyńczykom. Pojawia się nieustannie szukająca psów Cruella ze swymi pomagierami. Chcąc ich przechytrzyć, dalmatyńczyki tarzają się w sadzy, by udawać labradory o czarnym umaszczeniu.
Nim wszystkie psy wchodzą do ciężarówki dostawczej, kapiący lód i śnieg zmywają sadzę z kilku szczeniąt. Tym samym Cruella w szaleńczym pościgu stara się swym samochodem zepchnąć z drogi ciężarówkę z psami w środku, ale Nochal i Baryła próbują tego samego swoją furgonetce. Dochodzi do kolizji pojazdów złoczyńców i lądują oni w rowie, gdy ciężarówka bezpiecznie odjeżdża. Wściekła z rozpaczy Cruella obwinia swych podwładnych, a zrezygnowany Nochal każe jej się zamknąć. W Londynie przygnębieni Radcliffe’owie i Niania próbują cieszyć się Świętami Bożego Narodzenia i pieniędzmi zdobytym dzięki złośliwej piosence Roberta o Cruelli, która stała się wielkim hitem radiowym. Nagle do domu wkraczają pokryte sadzą dalmatyńczyki jednocząc ze swymi właścicielami. Po przeliczeniu ogromnej ilości szczeniąt Robert decyduje przeznaczyć dochody z tantiemów na zakup wiejskiego domu, by pomieścić wszystkie 101 dalmatyńczyków.
