Wilk i siedem kózek (Wilk i siedem kózek; wilk – wilk; siedem – siedem; koźlątka – koźlątka, l.mn.; koźlę – l.poj.)
Była sobie kiedyś a goat. (Dawno, dawno temu mieszkała sobie koza; być — być; koza-koza) Miała siedmioro dzieci (mieć — mieć; koźlęta — dzieci), a ona kochała je tak (tak bardzo je kochała; kochać — kochać; je-je), tak jak matka potrafi kochać swoje dzieci (jak tylko matka potrafi kochać; matka — matka; potrafić — móc) swoje dzieci (jej dzieci; swój — swoje; dziecko — l. poj.: dziecko; dzieci — l. mn.: dzieci). Pewnego dnia wyszła (pewnego dnia; pewny — pewnego dnia; dzień — dzień), aby pójść do lasu po jedzenie (do lasu; las — las; jedzenie — jedzenie, jedzenie). Zawołała całą siódemkę (czy — wołać; siódemka — siedem) i powiedziała (rzec — mówić): „Drogie dziatki (Drogie dzieci; dzieci — dzieci) chcą iść do lasu (Chcę iść do lasu; musieć — muszę coś zrobić; las-las). Bądźcie posłuszni (bądźcie łagodni; grzeczny — posłuszni), kiedy odejdę, zamknijcie drzwi (zamknijcie drzwi; drzwi — drzwi; zamknąć — zamknij) i strzeżcie się wilka! (i strzeżcie się wilka; baczność — uważność; wilk- wilk). Jeśli uda mu się wejść (uda się — uda, wejście — wejść), zje was ze skórą i wszystkim (pożerać — pożreć; skóra- skóra) i kośćmi (kości — kości). „Łotr umie się przebrać (Ten łotr często udaje; łotr- łotr; umieć — móc; się przebrać — przebrać się), ale poznacie go po chrapliwym głosie i czarnych łapach.” (ale poznacie go po chrapliwym głosie i czarnych łapach; poznać – rozpoznać; chropawy głos – ochrypły, dysonansowy głos; black paw – czarna łapa)
Kózki odpowiedziały (odpowiedziały kózki; Koźlątka - kózki; rzec - powiedziały): "Kochana mamo (mamo), strzeżmy się wilka (bądźcie bardzo ostrożne), nie martwcie się o nas (bądźcie bardzo ostrożne)". Koziołek zabeczał (koziołek zabeczał) i spokojnie ruszył w drogę (rus. w drogę - wyruszyć w podróż).
Nie minęło wiele czasu (minęło trochę czasu; koniec — trwać), a ktoś zapukał do drzwi (ktoś zapukał w drzwi; zapukał w drzwi — pukać do drzwi) w domu i krzyknął: „Otwórzcie, moje drogie dzieci (otwórzcie, moje drogie dzieci; — otwierać), wasza matka przyszła (wasza matka przyszła) i każdy, kto przychodzi, przychodzi!” (i przyniósł coś każdemu; każdy - każdemu) „Lecz koźlęta poznały (ale dzieci rozpoznały; koźlę - dzieciak) po szorstkim głosie; że to był wilk (że - co). „Nie otworzymy; - otwierać, zay, (krzyczeli) „Nie jesteś naszą matką (you are not our mother; you are - dla 2. osoby liczby pojedynczej; być - być) Ma cienki i delikatny głos (you have a soft voice; you are - głos), a twój głos jest szorstki (you are - jest dla 3. osoby liczby pojedynczej). Jesteś wilkiem!” (You are a wolf)!
Wilk poszedł do kupca (the wolf went to the merchant; kramarz - kupiec) i kupił sobie duży kawałek kredy (on nakreślił kredą duży kawałek; kawał kredy - on nakreślił kredą kawałek). Zjadł go (zjeść - jeść), a jego głos stał się taki cienki (a jego głos stał się taki cienki; robić - robić; cienki - cienki). Potem wrócił (potem wrócił; wrócić), zapukał do drzwi (he pukał do drzwi; pukać - pukać) — i zawołał: „Otwórzcie, drogie dziatki, (Moje drogie dzieci, otwórzcie; dziatki - dzieci; drogi - moje drogie, moje drogie) wasza mama wróciła (twoja matka wróciła; wrócić - wrócić) i przyniosła wszystkim coś!” (i przyniosła coś dla każdego; przynosi - przynosić).
Niech ten, kto wszedł (lecz-но), był wilk! Małe kózki się przestraszyły (they got scar; to get scar) Jedna kózka wskoczyła pod stół (stół), druga na łóżko, trzecia do pieca, czwarta do kuchni, piąta do szafy, szósta pod zlew, siódma do obudowy zegara ściennego (ściana). Lecz wilk znalazł je wszystkie (wilk; znaleźć) i połknął jedną po drugiej (połknąć). Tylko najmłodszej w zegarze (najmłodszy; młody; zegar ścienny) nie znalazł.
Gdy się nasycił (syty), położył się na zielonej łące (wilk odszedł i wyciągnął się na zielonej łące; położył się; łąka) pod drzewem i zasnął (pod drzewem i zasnął; zasnąć).
Wkrótce koza wróciła z lasu do domu. Ach, co za koza! (I co zobaczyła!) Drzwi stały otworem na oścież, (Drzwi stały otworem na oścież; stać otwartym to frazeologizm: otwierać się, być dostępnym.) Stół, krzesła i ławy były przewrócone, łazienka rozbita, łóżko powalone. (Umywalka była rozbita, łóżko powalone. Łóżko to łóżko.) Szukałam dzieci, (Szukałam dzieci; szukać — szukać; dziatki — dzieci), ale nie mogłam ich znaleźć. (Ale nie mogłam ich znaleźć; znaleźć — znaleźć) Spojrzałam na każdego po kolei (po imieniu), ale nikt nie mógł odpowiedzieć. (Ale nikt nie odpowiedział) W końcu, gdy zawołała najmłodszą, odpowiedziała cienkim głosem: (odpowiedział cienki głos; pieszczotliwie: cieniutki — cienki): „Droga matko, (Kochana mamo), schowałam się w zegarku; skrzynia — pudełko; zegar — zegarek”.
Wilk położył swoją czarną łapę na parapecie. (Wilk położył swoją czarną łapę na parapecie; parapet - parapet) Dzieciaki ją zobaczyły i krzyknęły: (dzieci ją zobaczyły i krzyknęły; zobacz - zobacz; za napraw - zawołać) "Nie otworzymy drzwi. Nasza mama nie ma (nasza mama nie ma; mieć - mieć) takiej czarnej łapy jak twoja (czarna łapa jak twoja; czarna łapa - czarna łapa), Jesteś wilkiem! (jesteś wilkiem; «jesteś — jeść dla drugiej osoby liczby pojedynczej być; wilk — wilk) Poszedł więc wilk do piekarza (wilk poszedł do piekarza; pójdzie — iść; piekarz — piekarz) powiedziałem (i powiedziałem (rzec — nieformalna forma wezwania) «Uderzyłem się w łapę (zraniłem się w nogę; uderzyć — uderzać; się — często), posmaruj mi ją ciastem!” (smarować – smarować; ciasto – ciasto, ciasto)
Gdy piekarz posmarował łapę ciastem (kiedy, jeśli), wilk pobiegł do młynarza i powiedział: (wilk - wilk; młynarz - młynarz) "Proszę dać mi łapę!" (Posyp moją łapę białą mąką; biała mąka — biała mąka; Młynarz pomyślał, (Młynarz pomyślał; omów — pomyśleć), że wilk, chce kogoś oszukać (Wilk prawdopodobnie chce kogoś oszukać; oszukać — oszukać) i się wzbraniał, lecz wilk pomyślał: (i nie zgodził się, ale wilk powiedział; się wzbraniać = nie zgodzić się z rzeczą — nie zgodzić się) „ tego nie zrobisz, (Jeśli tego nie zrobisz) zjem ciebie!” (Zjem cię; jeść — jeść; ciebie — ciebie) Wystraszył się młynarz (Młynarz się przestraszył; wystraszyć się- bać się; młynarz-miller) i pobielił moją łapę. (i wybielił mu łapę; bielić-to wybielić; biały — biały; jemu — skr. mu- do niego) Poszedł więc łotr (Złoczyńca podszedł; więc — znaczy; zatem; łotr — złoczyńca) po raz trzeci pod drzwi, (po raz trzeci do drzwi; po raz trzeci — po raz trzeci; drzwi — drzwi) zapukał i powiedział: (zapukał i powiedział; pukać — pukać) „Otwórzcie, drogie dzieci, otwórzcie; otwórzcie — otworzyć) wasza mama „powróciła (twoja matka przyszła; poszła- wrócić) i za każdym razem coś ci przynosiła! (i ona ci coś przyniosła; każdy- każdy; szacunek — przynieść)
Dzieci wołały: „Pokaż nam łapkę (Pokaż-show), żebyśmy wiedzieli (żebyśmy wiedzieli), że jesteś naszą mamą (mateczka - od matka - matka)”.
Wilk położył łapę na parapecie. (Wilk położył łapę na parapecie; parapet — parapet okna). Kiedy dzieci to zobaczyły, pomyślały, że jest biały (biały — biały) i uwierzyły w to (co powiedział i otworzyły drzwi; rozmawiać — mówić; otwierać drzwi — otwierać drzwi).
Matka wyciągnęła (the mother pulled out; wyciągnąć; matka) koźlę z kryjówki. Koźlę opowiedziało jej (the kid said her; opowiedzieć), jak przyszedł wilk i zjadł je wszystkie. Możesz sobie wyobrazić (you can imagine; you can imagine), jak stara koza opłakiwała (jak stara koza opłakiwała) biedne dzieci! W końcu wyszła w wielkim smutku (wyjść - wyjść), a najmłodsze koźlę (najmłodsza koza) uciekło. (pobiegło za nią) Kiedy przyszła na łąkę, (When her come to the meadow; meadow - łąka) wilk wciąż leżał pod drzewem (chrapał tak głośno, że gałęzie się trzęsły; chrapanie - chrapać; trzęsienie - trząść; gałąź) Stara koza spojrzała na niego; patrząc na niego - ze wszystkich stron i odkryła, że w jego brzuchu coś się ruszało i miotało. O Boże, pomyślałem, (to moje małe dzieci), które zostały połknięte przez wilka (które zostały połknięte przez wilka), czy wy jeszcze żyjecie?
Dziecko musi wtedy uciekać; do domu z igłą i nitką. Stary kozioł rozciął (the goat cut open; cut open — rozciąć) brzuch złoczyńcy. Gdy tylko rozdarł (ledwo otworzył — ledwo) kozioł wyprostował się i spuścił głowę. (jedno dziecko wystawiło głowę; wystawić — wystać; głowa — głowa) A gdy dalej cięła, (zaczęła rozrywać brzuch dalej; gdy — kiedy; dalej — dalej; ciąć — ciąć), wyskoczyła cała szóstka. (cała szóstka dzieci wyskoczyła) Koźlęta były zdrowe (dzieciaki żyły i miały się dobrze), bo łapczywy wilk połknął je w całości. (skoro chciwy wilk połknął je w całości; łapczywy — chciwy)
Ależ była to radość! (Co to była za radość!) Zaczęli głaskać swoją kochaną matkę, (Zaczęli głaskać swoją kochaną matkę; pieścić — głaskać; swa — kr. f. od swoja) skakali jak rude konie na weselu, (skakać jak krawiec na weselu; idiom. skakali jak rude konie na weselu), tak jak powiedział stary kozioł: (Tylko powiedział stary kozioł; rzec — przestarzałe powiedzieć) Idźcie szukać małych kominków. (i szukajcie dużych kamieni; poszukać) Napełnimy je (brzuchem łotra) dopóki jeszcze śpi.» (póki on jeszcze śpi! Jeszcze - wciąż; spać - spać)
Wlekli koźlęta (on trails; naściągać — ciągnąć) do kamieni (w pośpiechu — w pośpiechu; kamień — kamień) wpychali je do brzucha wilka (wsadzać — wpychać; mu — skrót od jemu — jemu), ile się zmieściło). Stary kozioł tak szybko zaszył sobie brzuch (brzuch — brzuch), że nawet nic nie zauważył (uwaga — uwaga) i nawet się nie poruszył; nawet — nawet; ruszyć — ruszać, wiercić).
Gdy się Wreszcie wyspał, (Wilk w końcu się wyspał; wyspać się — wyspać się; gdy- kiedy; Wreszcie — w końcu) na nogi (wstał na nogi; wstać) Kamienie w brzuchu (Z powodu kamieni w żołądku)y mu wielkie pragnienie, (czuł się bardzo spragniony; poczuł pragnienie) ruszył więc do studni by się napić (poszedł do studni, żeby napić się wody; studnia — studnia; więc — oznacza). Właśnie zaczął biec (he just started running; to run — biec) kamienie w jego brzuchu zaczęły o siebie uderzać (the stones in his belly began o siebie; to start) i przewrócić się (turn over) Wilk krzyknął: (the wolf shouted; to call, to scream)
Dzwonienie w uchu (to dzwonienie w uchu; ucho — ucho; ucha — uszy)
Może to być w brzuchu (lub w żołądku; brzuch-brzuch)
Jaki to rodzaj pragnienia? (jaki to rodzaj pragnienia; pragnienie, żądza)
To chyba były twarde kamienie» (były to prawdopodobnie twarde kamienie; to-this; twardy — twardy; kamienie-stones; kamień-stone)
Gdy dotarł do studni (When he reached the well; ober-docierać; studnia-studnia) i pochylił się nad wodą (On pochylił się nad wodą; pochylić się) ciężkie kamienie (He heavy stones) ciągnęły go w dół (He heavy stones) (Ściągały go w dół; Ciągnąć), utopił ciężkie kamienie
(Że utonął; marnie-bad; utopić – utonąć). Kiedy koźlęta to ujrzały, (Widziało to siedem kóz; koźlęta - koźlęta; koźlę - dzieciak; ujrzeć - widzieć) przybiegły pośpiesznie (przybiegli szybko; przybiegać - przybiec) i głośne za występy: (krzyczeli głośno; głośno-głośnie; za prawa-to krzyczeć) "Wilk nie żyje! Wilk nie rozpowszechnia!" (Wilk nie żyje!; Wilk — wilk; nie żyje umarł) Załapały się za ręce (połączyli się za ręce; chwycili się — chwycić, chwycić) i tańczyły z ciała (taniec z matką) z promieni wokół studni (z radości; wokół-around; studnia-well).
